خانمی 20 ساله هستم با یک آقای 24 ساله
5 ماهه پیش توسط دوستانمون برای ازدواج بهم معرفی شدیم
و بعد از شناخت با خونواده ها درمیون گذاشتیم
البته فقط مادرم از ماجرای صحبت های پنهونی ما خبر دارن. چون ما خونواده سنتی هستیم که مخالف این روابطیم
مخصوصا برادرم تعصبات شدیدی داره. ک کلی مادرم بخاطر همین موضوع سرزنشم کرد
بعد از تماس مادر ایشون پدرم حتی اجازه ندادن که اشناییتی پیش بیاد برای خونواده ها
خونوادم میگن باید صبر کنی برای موقعیت های بهتر
ایشون شغل ازاد دارن و خونوادم با شغل دولتی موافقن! البته سرمایه ای هم ندارن..
و چون رشته تحصیلیم یکی از زیرشاخه های پیراپزشکیه توقع موقعیت فوق العاده ای رو دارن
حتی تحقیق درستی هم نرفتن چون ما همه امیدمون به تحقیق بود
و مادرم گفتن ک رابطتتون قط شه و فکرشو نکن
من هم همینکارو کردم. اما ایشون گفتن اگه امیدی هس بدون رابطه صبر میکنیم تا سال بعد. حتی دوسال بعد!
حالا من موندم بین دوراهی
نظر شما چیه.. فکر میکنید صبر کردن تا یکی دوسال اینده بدون رابطه راه درستیه یا فراموش کردن برای همیشه؟
اینو هم نمیتونم نادیده بگیرم ک برای این رابطه همیشه عذاب وجدان دارم...